Ο ανατριχιαστικός αστικός μύθος πίσω από το τραγούδι Where wild roses grow

    • where wild rose grow: Ο ανατριχιαστικός αστικός μύθος πίσω από το τραγούδι Where wild roses grow.
Η Elisa Day ήτανε μια νεαρή κοπέλα που ζούσε σε μια μεσαιωνική, ευρωπαϊκή πόλη.
Η ομορφιά της συγκρίνονταν με τα άγρια κόκκινα τριαντάφυλλα που φύτρωναν στην όχθη του ποταμού.
Μια μέρα ένας γοητευτικός νεαρός άνδρας ήρθε στη πόλη και μαγεύτηκε από την όμορφη Elisa.
Οι δύο τους συναντήθηκαν τρεις φορές.
O νέος την επισκέφθηκε στο σπίτι της, τη δεύτερη φορά της χάρισε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και της ζήτησε να συναντηθούν «Εκεί που φυτρώνουν τα άγρια ρόδα.»
Τη Τρίτη μέρα συναντήθηκαν στην όχθη του ποταμού, έδειξε στην Elisa τα άγρια τριαντάφυλλα και σε μια ανύποπτη στιγμή σήκωσε μια πέτρα και τη χτύπησε στο κεφάλι.
Τη στιγμή που τη δολοφονούσε της ψιθύρισε: Όλη η ομορφιά πρέπει να πεθάνει.
Αμέσως μετά ακούμπησε σχεδόν τελετουργικά  ένα τριαντάφυλλο στα δόντια της.
Και άφησε το άψυχο σώμα της να γλιστρήσει στα νερά του ποταμού.
Σύμφωνα με το μύθο το πνεύμα της Elisa δεν μπορεί να αναπαυτεί και γυρίζει στις όχθες του ποταμού με το ματωμένο φόρεμα της, κρατώντας ένα τριαντάφυλλο.
Οι στίχοι του τραγουδιού, εμπνευσμένο από το μύθο της Elisa Day
“Where The Wild Roses Grow”
They call me The Wild Rose
But my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know For my name was Elisa Day
From the first day I saw her I knew she was the one
She stared in my eyes and smiled
For her lips were the colour of the roses
That grew down the river, all bloody and wild
When he knocked on my door and entered the room
My trembling subsided in his sure embrace
He would be my first man, and with a careful hand
He wiped at the tears that ran down my face
They call me The Wild Rose
But my name was Elisa Day
Why they call me that I do not know For my name was Elisa Day
On the second day I brought her a flower She was more beautiful than any woman  I’d seen I said,
“Do you know where the wild roses grow, So sweet and scarlet and free?”  On the second day he came with a single red rose
He said,
“Give me your loss and your sorrow?” I nodded my head, as I lay on the bed “If I show you the roses will you follow?”
They call me The Wild Rose But my name was Elisa Day Why they call me that I do not know
For my name was Elisa Day
On the third day he took me to the river He showed me the roses and we kissed  And the last thing I heard was a muttered word
As he knelt above me with a rock in his fist
On the last day I took her where the wild roses grow
She lay on the bank, the wind light as a thief
And I kissed her goodbye, said,
“All beauty must die.” And I leant down and planted a rose ‘tween her teeth
They call me The Wild Rose But my name was Elisa Day Why they call me it I do not know
For my name was Elisa Day
My name was Elisa Day
For my name was Elisa Day

Αρθρογράφος: Στέφη Καββαδά

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to top
Close
Browse Tags