Υπόθεση Τηλέμαχος Κακουλίδης

«Η πεταλούδα πάντα θα πετάξει

Αφήνοντας στα δάχτυλα τη γύρη.

Θρόισμα το αντίο, το χέρι σου μετάξι,

Κι εχάθηκες. Από το παραθύρι

Η πεταλούδα πάντα θα πετάξει…»

Κ. Καρυωτάκης

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019, ώρα 5.30 το πρωί. Στη συμβολή των οδών Στέφανου Ξανθουδήδου και Δωρητή Σπυριδάκη στη Σητεία στην περιοχή Πάνω Γειτονία, ο Τηλέμαχος Κακουλίδης εντοπίζεται νεκρός. Ένας ιερέας περνάει τυχαία από το σημείο όπου βρίσκεται η σορός του άτυχου άνδρα, και έντρομος ειδοποιεί τις αρχές.  

Πεταμένος κυριολεκτικά στην άκρη του δρόμου και σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, ο άνδρας δηλητηριάστηκε από υπερβολική δόση μορφίνης.

Αρχικά κανείς δεν υποψιάστηκε το ενδεχόμενο της εγκληματικής ενέργειας, καθώς δεν είναι και λίγοι οι άνθρωποι που πεθαίνουν καθημερινά από υπερβολική χρήση ψυχοτρόπων ουσιών.

Ο Τηλέμαχος Κακουλίδης ήταν 44 ετών και ζούσε και εργάζονταν στην Σητεία ως λογιστής. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η οικογένειά του βίωνε μια τέτοια απώλεια. Λίγα χρόνια πριν ο αδελφός του Τηλέμαχου είχε χάσει την ζωή του από καρκίνο.

Από την πρώτη στιγμή οι γονείς του μίλησαν για εγκληματική ενέργεια, καθώς γνώριζαν πολύ καλά τον γιο τους και αρνούνταν να πιστέψουν το ενδεχόμενο αυτοχειρίας. Έκαναν έρευνα στο λογιστικό του γραφείο και ανακάλυψαν πως είχαν δίκιο. Το ίδιο βράδυ ο Τηλέμαχος είχε ραντεβού με έναν πελάτη του που του χρωστούσε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων. Φαίνεται πως ο γιος τους πέρασε να εισπράξει το ποσό και αυτός ο «φίλος» τον σκότωσε. 

Η δίκη.

7 Σεπτεμβρίου 2021, μόλις δυο ημέρες πριν ξεκίνησε η δίκη για το θάνατο του Τηλέμαχου Κακουλίδη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου. Στο εδώλιο κάθονται δυο άνθρωποι, καθώς το dna που βρέθηκε στα ρούχα του θύματος μαρτυρούσε πως δυο πρόσωπα ενεπλάκησαν στο έγκλημα, ο πελάτης και «φίλος» του Τηλέμαχου και ο πατέρας αυτού. Οι κατηγορίες οι οποίες τους βαραίνουν είναι η έκθεση ζωής σε κίνδυνο, και διακίνηση ψυχοτρόπων ουσιών που οδήγησαν στον θάνατο τον άτυχο Τηλέμαχο.

Όπως υποστήριξαν οι γονείς του Τηλέμαχου Κακουλίδη ο γιος τους ίσως και να ζούσε εαν εκείνοι δεν τον εγκατέλειπαν σε ημιλυπόθυμη κατάσταση έξω στο κρύο. 

Μια «φυσιολογική» ανθρωποκτονία.

Σε μια φυσιολογική ανθρωποκτονία, ο δράστης ενεργεί υπό την πίεση φυσιολογικών συναισθημάτων όπως είναι ο θυμός, η ζήλεια και η εκδίκηση.

Στην περίπτωση της ανθρωποκτονίας του Τηλέμαχου Κακουλίδη φαίνεται πως οι δράστες λειτούργησαν κατά αυτό τον τρόπο, καθώς όπως έγινε γνωστό οι θύτες χρωστούσαν ένα μεγάλο ποσό στο θύμα. Αυτό που συνήθως απασχολεί τους ειδικούς είναι οι συνθήκες κατά τις οποίες ο δράστης αποφασίζει να εκτελέσει ένα έγκλημα. Κάποιες φορές η απόφαση τέλεσης μιας τέτοιας πράξης διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα και η απόφαση λαμβάνεται χωρίς συνειδητή σκέψη. Οι δράστες λοιπόν της συγκεκριμένης υπόθεσης λειτούργησαν κάτω από συνθήκες πανικού και θυμού. Το κίνητρο ήταν φυσικά το οικονομικό. Οι δράστες δεν ήθελαν ή δεν είχαν να επιστρέψουν τα χρήματα στο θύμα. Σύμφωνα αρχικά με τις αμφιβολίες που εξέφρασαν οι γονείς του θύματος, οι αρχές οδηγήθηκαν στην σχέση την οποία είχαν μεταξύ τους δράστες και θύμα. Οι γονείς του Τηλέμαχου κατάφεραν να αποδείξουν πως ο γιος τους θα επισκεπτόταν τους δολοφόνους τους προκειμένου να διεκδικήσει τα χρήματα τα οποία του όφειλαν. Στην πλειοψηφία τους, τα περιστατικά ανθρωποκτονιών αφορούν ανθρώπους που έχουν κάποιου είδους σχέση με το θύμα ή απλά γνωριζόντουσαν πριν τον φόνο.     

Το κίνητρο.

Κατά την έναρξη μιας εγκληματολογικής έρευνας, κύρια προτεραιότητα για τις αρχές είναι η αναζήτηση του κινήτρου του δράστη όσο και η κατανόησή αυτού. Στην περίπτωση της δολοφονίας του Τηλέμαχου Κακουλίδη, το κίνητρο έγινε γνωστό λίγο αργότερα με την επιμονή των γονιών του. Αν και η υπόθεση από την αρχή θύμιζε κάτι άλλο, στη συνέχεια έγινε η αποκάλυψη του εγκλήματος. Φαίνεται λοιπόν πως πολλές φορές συμβαίνουν «ατυχήματα» τα οποία προκαλούν κάποιοι τρίτοι προκειμένου να «βγάλουν» από τη μέση κάποιον που τους ενοχλεί. Φθάνουμε λοιπόν στην περίπτωση που συνήθως απασχολεί τους ειδικούς, και είναι ο λόγος που κάποιοι αποφασίζουν να αφαιρέσουν μια ανθρώπινη ζωή δίχως να αντιμετωπίσουν την ελάχιστη ηθική αντίσταση. Όλοι μας είμαστε εν δυνάμει εγκληματίες, όμως πόσο εύκολα περνά από τον νου κάποιου να αφαιρέσει τη ζωή κάποιου άλλου είναι κάτι που ξαφνιάζει και προβληματίζει πάντα. Στην περίπτωση του Τηλέμαχου Κακουλίδη βλέπουμε πως οι δράστες προφανώς δίστασαν να «λερώσουν» με αίμα τα χέρια τους και προτίμησαν να τον εγκαταλείψουν αφού πρώτα βεβαιώθηκαν πως τον περίμενε βέβαιος θάνατος. Οι δράστες είχαν σώας τας φρένας, καθώς σκέφτηκαν και την παραμικρή λεπτομέρεια γνωρίζοντας καλά τις συνέπειες των πράξεών τους, για αυτό και δεν του έδωσαν τη χαριστική βολή. Ένας τοξικομανής ευθύνεται καθαρά ο ίδιος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, όμως ο ηθικός αυτουργός είναι κάποιος άλλος  και τιμωρείται σκληρά για αυτό από τον νόμο. Αυτό ήταν κάτι που τους διέφυγε, καθώς υπέθεσαν πως δεν θα γίνει γνωστή η ταυτότητά τους στις αρχές. Η επιμονή όμως και η έρευνα αποκάλυψε την αλήθεια και οι ένοχοι πια κάθονται στο εδώλιο ως ηθικοί αυτουργοί και δράστες του τρομερού αυτού εγκλήματος. Η πράξη αυτή συνέβη με δόλο αν και μοιάζει να έγινε κάτω από συνθήκες θυμού και οργής μεταξύ των εμπλεκόμενων. Η δικαιοσύνη γνωρίζει καλά το έργο της και αυτή τη φορά φαίνεται πως θα αποδοθεί δικαίωση για τον θάνατο αυτού του νέου ανθρώπου. Οι αρχές αξιοποίησαν και την παραμικρή ένδειξη και υποψία για την ανεύρεση των δραστών και έτσι έφθασαν σύντομα και στις αποδείξεις(σύμφωνα με το dna και τα σημάδια αίματος που βρέθηκαν στο σπίτι των δραστών). Μένει να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της δίκης και ευχόμαστε σύντομα να δικαιωθούν γονείς και θύμα.       

Πηγή λογοτεχνικού κειμένου: Χρήστος Δανιήλ, Γράμματα ΙΙ, Νεοεεληνική Φιλολογία(19^ος & 20^ος αιώνας), Πάτρα 2008

Αρθρογράφος: Ρέα Καλογερογιάννη