Υπόθεση Μάριου Παπαγεωργίου
Καλοκαίρι του 2012 και ο Μάριος Παπαγεωργίου βρίσκεται στο εξοχικό της οικογένειά του στο Διακοφτό μαζί με τη μητέρα του. Τα ξημερώματα και για άγνωστη αιτία ο Μάριος φεύγει από το εξοχικό του προς άγνωστη κατεύθυνση. Λίγο αργότερα κάποιοι τηλεφωνούν στη μητέρα του και ζητούν λύτρα ύψους 620.000 ευρώ.
Ο Μάριος απήχθη και ποτέ δεν επέστρεψε στο σπίτι του. Ο 26χρονος φοιτητής φαίνεται να μην είχε λόγους να εξαφανιστεί σχεδιάζοντας την απαγωγή του όσο κι αν αυτό υποστηρίζει ο εγκέφαλος της απαγωγής, καθώς λέει πως ο Μάριος ζει και μάλιστα στο εξωτερικό κάνοντας τη ζωή του.
Η κοινή γνώμη αναστατώνεται, και η προβολή της υπόθεσης από τα μέσα παίρνει τεράστιες διαστάσεις.
Σύμφωνα με Καναδό ερευνητή που όρισε η μητέρα του Μάριου, ο νεαρός φοιτητής είναι νεκρός και μάλιστα δολοφονήθηκε την ίδια ημέρα της απαγωγής του.
Παρά το ότι η σορός του Μάριου δεν έχει εντοπιστεί έως και σήμερα, οι άνθρωποι οι οποίοι τιμωρήθηκαν για την δολοφονία του βρίσκονται στη φυλακή. Είναι σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα να τιμωρηθεί κάποιος για κάποιο έγκλημα ενώ δεν υπάρχει πτώμα. Οι δράστες αυτό το γνωρίζουν και παρά τις προσπάθειές του να εξαφανίσουν τη σορό καταδικάζονται.
Η υπόθεση μένει στην επικαιρότητα, παρά το κλείσιμο του φακέλου από τις αρχές. Η μητέρα του Μάριου, κυρία Βαρβάρα καταφέρνει να κρατήσει τη μνήμη του γιού της ζωντανή. Περιμένει να θρηνήσει το γιό της, καθώς είναι κάτι που της το στέρησαν κάποιοι που κάποτε στεκόντουσαν δίπλα της ως «φίλοι» της. Μπορεί νομικά να μην αλλάξει κάτι με την ανεύρεση της σορού του, όμως ηθικά κάτι τέτοιο σημαίνει πολλά και για τη μητέρα αλλά και την κοινή γνώμη που στέκεται στο πλευρό της 9 χρόνια τώρα.
Η ανεύρεση της σορού του θα δώσει ανακούφιση και πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο του τραγικού θανάτου του Μάριου Παπαγεωργίου.
Σύμφωνα με την πολύχρονη έρευνα του Καναδού ερευνητή, η σορός πιθανότατα να βρίσκεται είτε στη περιοχή «Βίλια», είτε στα Καμένα Βούρλα.
Ερχόμαστε στο σήμερα, 9 χρόνια μετά.
Την Παρασκευή το απόγευμα στα Βίλια βρέθηκε κρανίο μέσα σε καμένη οικία. Κάποια περαστική το εντόπισε μέσα στο καμένο από τις πυρκαγιές τοπίο. Σε όλους μας πάει το μυαλό κάπου. Η φωτιά ίσως έγινε αιτία να αποκαλυφθεί η σορός του Μάριου Παπαγεωργίου. Αν αυτό ισχύει, η μητέρα θα θρηνήσει ένα κομμάτι από το γιό της, καθώς δεν βρέθηκε μέχρι στιγμής το υπόλοιπο σώμα του.
Θα μπορούσε να ανήκει το κρανίο στον Μάριο;
Ναι, θα μπορούσε. Η περιοχή θεωρείται τόπος εγκλήματος. Εικάζεται πως εκεί έχασε τη ζωή του από τα χέρια των απαγωγών του και έπειτα μεταφέρθηκε το πτώμα του αλλού. Αν και συμμορία, το έγκλημα φαίνεται να ήταν οργανωμένο και να λειτούργησε με βάση σχεδίου. Τί ήταν εκείνο το οποίο τους οδήγησε να αποκεφαλίσουν τον Μάριο; Ίσως ο φόβος τους για να βρεθεί. Σε περιπτώσεις ομηρίας το άγχος καταβάλει και τους δράστες όχι μόνο το θύμα και την οικογένειά του. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι δράστες συνήθως ξεκινούν τα λάθη, ίσως κι αυτό να ήταν ένα από αυτά.
Σε κατάσταση ομηρίας.
Μια ομηρία αποτελεί μια ιδιαίτερα στρεσογόνο κατάσταση ακόμα και για το κοινό καθώς αφορά την ανθρώπινη ασφάλεια. Σε συνδυασμό με την προβολή και την έκταση αυτής της υπόθεσης από τα μέσα, χωρίς να έχουν οι ίδιοι προσωπική εμπειρία ως θύματα εκφράζουν συναισθήματα ανησυχίας και άγχους. Τα Μ.Μ.Ε. έχουν σημαντικό ρόλο στο τρόπο παρουσίασης μιας περίπτωσης ομηρίας, καθώς σπάνια κάποιος θα βρεθεί παρόν σε μια τέτοια κατάσταση. Έτσι λοιπόν τα μέσα αποτελούν τον αγωγό ενημέρωσης του κοινού με την εξέλιξη μιας ομηρίας ανθρώπου. Το πως θα το παρουσιάσουν θα είναι παράγοντας που θα επηρεάσει συναισθήματα και συμπεριφορές.
Τί είναι όμως ομηρία;
Ένας ή περισσότεροι δράστες κρατούν παρά τη θέλησή του ένα ή περισσότερα θύματα σε συγκεκριμένο κινητό ή ακίνητο πεδίο με σκοπό το κέρδος το οποίο μπορεί να είναι οικονομικό ή κάποιο αίτημα(ηθικό, κοινωνικό ή προσωπικό). Η διάρκεια μιας ομηρίας μπορεί να διαρκέσει από λίγες ώρες έως μέρες ή μήνες.
Δυνητικά καταστάσεις ομηρίας μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε χώρο ή χρόνο και με οποιαδήποτε άτομα ως εμπλεκόμενους.
Υπάρχουν πέντε κατηγορίες ομηρίας μεταξύ των οποίων είναι η συγγενική, η ομηρία από ψυχικά ασθενή, εκείνη που συμβαίνει δίχως να είναι προμελετημένη(περιπτώσεις ληστειών), εκείνες που γίνονται σε στοχευμένες ομάδες ανθρώπων όπως είναι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και εκείνες της πολιτικής τρομοκρατίας.
Στην περίπτωση του Μάριου Παπαγεωργίου η κράτηση παρά τη θέλησή του έγινε από άτομα του στενού φιλικού κύκλου της οικογενείας του, με σκοπό το οικονομικό όφελος τους.
Ερευνητές σε μια κατάσταση ομηρίας.
Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, η μητέρα του Μάριου ανέθεσε σε Καναδό ερευνητή την υπόθεση απαγωγής του γιού της. Κάθε ερευνητής ή ομάδα γενικότερα ερευνητών που θα αναλάβουν μια τέτοια υπόθεση θα στηριχθούν σε κάποια συγκεκριμένα βήματα τα οποία θα ακολουθήσουν. Η κάθε υπόθεση είναι μοναδική και απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση από μέρους τους με σκοπό την διαπραγμάτευση και την ομαλή εξέλιξη της υπόθεσης έτσι ώστε να μην υπάρξουν απώλειες. Οι ερευνητές έχουν να ανακαλύψουν τις διάφορες ιδιαιτερότητες της υπόθεσης και να αναλύσουν τα ανατομικά στοιχεία της κατάστασης. Εκτός από το φόβο του κινδύνου και της απειλής, οι ερευνητές οφείλουν να κρατούν ενήμερη την οικογένεια του θύματος, καθώς επίσης είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση του πλήθους που είναι αντίστοιχα συναισθηματικά φορτισμένο.
Πώς οι ερευνητές έφθασαν στα ίχνη των δραστών.
Αναφέρθηκαν λίγο πιο πάνω τα ανατομικά στοιχεία μιας υπόθεσης ομηρίας. Τα ανατομικά στοιχεία είναι κάποια χαρακτηριστικά της κατάστασης που πρέπει να ερευνηθούν έτσι ώστε να κατανοηθούν τα κίνητρα των δραστών μιας απαγωγής και ομηρίας. Κατανοώντας τα οι ειδικοί είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν συγκεκριμένα βήματα χειρισμού της υπόθεσης.
Αυτά είναι λοιπόν, ο αριθμός των δραστών και ο αριθμός των ομήρων, το αίτημα αλλά και η αρχή ή το πρόσωπο στο οποίο απευθύνονται ο δράστης ή οι δράστες. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και την χρήση ή όχι όπλων, καθώς επίσης και η δήλωση της κατηγορίας της κατάστασης ομηρίας.
Στην περίπτωση του Μάριου τα κίνητρα των δραστών έγιναν από την αρχή γνωστά, καθώς το τηλεφώνημα στη μητέρα του από άγνωστο τότε άνδρα ενημέρωνε για την κατάσταση και το αίτημα τους προκειμένου ο Μάριος να αφεθεί ελεύθερος.
Οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων μαζί με την ανακοίνωση των αιτημάτων τους χρησιμοποιούν και απειλή για σωματική βλάβη, βία ή ακόμη και θάνατο του θύματός τους. Αυτό χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης από τους δράστες έτσι ώστε να αποκτήσουν όσο πιο σύντομα γίνεται αυτό το οποίο επιθυμούν. Οι ερευνητές έχουν ένα σημαντικό ρόλο, αυτό της εκτίμησης της απειλής, κατά πόσο δηλαδή είναι πιθανόν ο δράστης να πραγματοποιήσει τις απειλές του. Στρατηγικές επιστρατεύονται τότε από μέρους τους όπως είναι οι τηλεφωνικές συνεντεύξεις με τους δράστες για την ανίχνευση ψεύδους.
Δυστυχώς όπως αργότερα φάνηκε σύμφωνα με τον Καναδό ερευνητή, ο Μάριος δολοφονήθηκε σχεδόν αμέσως μετά την απαγωγή του. Ίσως ο ίδιος αναγνώρισε κάποιον από τους δράστες, καθώς ανήκαν στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον και αυτό στάθηκε ο λόγος να εξαφανίσουν τα ίχνη του.
Ανήκει ή όχι το κρανίο που βρέθηκε στα Βίλια στον Μάριο Παπαγεωργίου;
Με την εξέλιξη της επιστήμης και τη χρήση πλέον του dna, αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο σύντομα θα απαντηθεί. Θα χρειαστεί κάποιο χρονικό διάστημα έτσι ώστε να ταυτοποιηθεί και να γίνει γνωστό σε ποιόν ανήκει αυτό το κρανίο. Πάντως σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση των ειδικών, το εύρημα αυτό δε σχετίζεται με τις πρόσφατες πυρκαγιές. Το κρανίο αυτό είναι αρκετών ετών.
Μένει να περιμένουμε τα αποτελέσματα σαφώς με αγωνία, καθώς είναι μια κατάσταση ομηρίας και εξέλιξης που προκάλεσε φόβο και αγωνία στο κοινωνικό σύνολο. Η προβολή που είχε από τα μέσα ενημέρωσης προκάλεσε επίσης στο κοινό συναισθήματα συμπάθειας και συγκίνησης για το πρόσωπο του Μάριου. Ευχόμαστε να μπει μια τελεία σε όλη αυτή την αγωνία και το μαρτύριο της μάνας έτσι ώστε να μπορέσει να θρηνήσει το γιό της και να ηρεμήσει επιτέλους η ψυχή η δική της μα και του Μάριου.
